Gezongen poëzie – De kracht van de stilte
De kracht van de stilte
Er is een tijd om opnieuw te beginnen
Mijn huid
Het wachten is voorbij
Ik kan alleen maar gaan
Deze liefde
Levend verdriet
Het loof van de bomen danst in de wind
Vandaag kan ik niet dragen
Nooit meer zo ver uit verlangen gaan
Soms is de tijd zo langgerekt
Dit huilen om al wat onvolkomen is
God breek door deze stilte heen
Waarom spreekt mijn hart van liefde
Eens zullen wij je weer ontmoeten
Hoe kan ik weerloos weerbaar zijn
Ik zal mijzelf dragen
In een land van zienden
Transparant
Nu de pijn verdwijnt
De orkaan is gaan liggen
Transparantie - overgave
Buigzaam riet
Ik laat je los en hou van jou
Zin
Diepe liefde
Mannelijk en vrouwelijk
Zelfontginning - samenzang